Taş devri
ESKİ TAŞ (PALEOLİTİK-KABA TAŞ) DEVRİ
Bu dönem insanlığın en uzun dönemidir. ilkel hayat tarzının yaşandığı bir dönemdir.
Bu dönemde insanlar avcılık ve toplayıcılıkla geçinmişler, mağaralarda hayatlarını
sürdürmüşlerdir. Ateş devrin sonlarına doğru ısınma, aydınlanma, yiyecekleri pişirme
ve yırtıcı hayvanlara karşı savunma aracı olarak kullanılmıştır. Antalya çevresinde karain,
Beldibi ve Belbaşı mağaralarında bu döneme ait kalıntılar arasında mağara duvarlarına
yapılan resimlerede rastlanmıştır.
ORTA TAŞ (MEZOLİTİK-YONTMA) DEVRİ
İnsanların avcılık ve toplayıcılıktan üreticiliğe geçiş dönemidir.Çünkü bu dönemde
buzul çağı sona ermiş ve iklimin şartları yaşamaya daha elverişli hale gelmiştir.
Göller yöresinde baradiz, ankada'da macunçay ve samsunda tekke köy bu döneme
ait yerleşmelerdir.
YENİ TAŞ (NEOLİTİK-CİLALI TAŞ) DEVRİ
Bu dönemde insanlar ilk yerleşim merkezlerini kurarak yerleşik hayata geçmişlerdir.
yerleşik hayata geçişle birlikte insanlar tarımla uğraşmaya başlamışlardır.Tarımla
birlikte üreticiliğe başlayan insanlar topraktan kap-kacaklar yaparak yiyeceklerini
saklamışlardır.ilk defa köy kültürü ve toplum içinde iş bölümü bu dönemde ortaya
çıkmıştır.yerleşik hayat ve tarımla birlikte ilk defa bazı yabani hayvanlar bu dönemde
evcilleştirilmiştir.ihtiyac fazlası üretimin ortaya çıkması ticari faaliyetlerin başlamasına
neden olmuştur.Ticari faaliyetler,kültürler arası etkileşimide başlatmıştır.
Diyarbakır çayönü, Türkiyede ve güneydoğu avrupada da ilk tarım merkezidir.
Konya çatalhöyük ise dünyada ilk şehir yerleşmesidir.
